Στην Ελλάδα θέλουμε ανάπτυξη. Αυτό το ακούμε εδώ και πολύ καιρό, αλλά, δυστυχώς, δε τη βλέπουμε. Δεν έχω παρά πολύ βασικές οικονομικές γνώσεις για να σας πω ακριβώς τι είναι, αλλά θα σας την περιγράψω όσο πιο απλά μπορώ, όπως την καταλαβαίνω. Ανάπτυξη είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας. Ανάπτυξη είναι η δημιουργία όλο και πιο καλών θέσεων εργασίας. Τόσο απλό!
Οπότε πως έχουμε ανάπτυξη, ή διαφορετικά πως δημιουργούνται θέσεις εργασίας; Και αυτό έχει απλή απάντηση με την επιχειρηματικότητα: νέες επιχειρήσεις και μεγέθυνση υπαρχόντων επιχειρήσεων.
Μπορώ να διακρίνω τρία είδη επιχειρηματικότητας: (α) ιδιωτών, (β) κράτους, (γ) από το εξωτερικό (είτε ιδιωτών είτε άλλου κράτους).
Στην Ελλάδα το κράτος επιχειρηματία το είδαμε: δε βγάζει κέρδος. Θέλει δάνεια για να λειτουργήσει και πλέον δεν έχουμε κανένα να μας δίνει δάνεια. Οπότε αναγκαστικά, θα πρέπει να καταφύγουμε στους ιδιώτες και στους ξένους και θα πρέπει να πάρουμε τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να κάνουμε ευκολότερη την επιχειρηματικότητα για αυτούς.
Ποια είναι τα μέτρα που στηρίζουν την επιχειρηματικότητα;
1. Οι ανταγωνιστικοί (=σχετικά χαμηλοί;) φορολογικοί συντελεστές και το απλό φορολογικό σύστημα
2. Το κράτος που δεν ταλαιπωρεί όσους συναλλάσσονται μαζί του ή δραστηριοποιούνται στη χώρα.
3. Η σταθερότητα
4. Το έμπειρο εργατικό δυναμικό
5. Το ανταγωνιστικό (=φτηνό;) εργατικό δυναμικό
Τα πρώτα τρία δεν τα έχουμε, αλλά μπορούμε να τα πετύχουμε. Το τέταρτο το έχουμε. Όσον αφορά στο πέμπτο δε νομίζω ότι χρειάζεται άλλη μείωση. Είμαι σίγουρος ότι αρκούν τα τέσσερα στα πέντε για να πετύχουμε.
Ποια πολιτική μπορεί να κάνει καλύτερα τα τέσσερα πρώτα από τα παραπάνω; Σκεφτείτε και επιλέξτε.
Προσωπικά βλέπω τη φιλελεύθερη πολιτική πιο κοντά σε αυτό που θέλουμε, οπότε θα την επέλεγα. Όχι δεν είμαι φιλελεύθερος. Είμαι λογικός. Και ως εκ τούτου δεν περιμένω καμία μοναδική ιδεολογία να είναι η πανάκεια. Επιλέγω για κάθε ξεχωριστό πρόβλημα αυτή τη λύση που κρίνω καλύτερη.
Οπότε πως έχουμε ανάπτυξη, ή διαφορετικά πως δημιουργούνται θέσεις εργασίας; Και αυτό έχει απλή απάντηση με την επιχειρηματικότητα: νέες επιχειρήσεις και μεγέθυνση υπαρχόντων επιχειρήσεων.
Μπορώ να διακρίνω τρία είδη επιχειρηματικότητας: (α) ιδιωτών, (β) κράτους, (γ) από το εξωτερικό (είτε ιδιωτών είτε άλλου κράτους).
Στην Ελλάδα το κράτος επιχειρηματία το είδαμε: δε βγάζει κέρδος. Θέλει δάνεια για να λειτουργήσει και πλέον δεν έχουμε κανένα να μας δίνει δάνεια. Οπότε αναγκαστικά, θα πρέπει να καταφύγουμε στους ιδιώτες και στους ξένους και θα πρέπει να πάρουμε τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να κάνουμε ευκολότερη την επιχειρηματικότητα για αυτούς.
Ποια είναι τα μέτρα που στηρίζουν την επιχειρηματικότητα;
1. Οι ανταγωνιστικοί (=σχετικά χαμηλοί;) φορολογικοί συντελεστές και το απλό φορολογικό σύστημα
2. Το κράτος που δεν ταλαιπωρεί όσους συναλλάσσονται μαζί του ή δραστηριοποιούνται στη χώρα.
3. Η σταθερότητα
4. Το έμπειρο εργατικό δυναμικό
5. Το ανταγωνιστικό (=φτηνό;) εργατικό δυναμικό
Τα πρώτα τρία δεν τα έχουμε, αλλά μπορούμε να τα πετύχουμε. Το τέταρτο το έχουμε. Όσον αφορά στο πέμπτο δε νομίζω ότι χρειάζεται άλλη μείωση. Είμαι σίγουρος ότι αρκούν τα τέσσερα στα πέντε για να πετύχουμε.
Ποια πολιτική μπορεί να κάνει καλύτερα τα τέσσερα πρώτα από τα παραπάνω; Σκεφτείτε και επιλέξτε.
Προσωπικά βλέπω τη φιλελεύθερη πολιτική πιο κοντά σε αυτό που θέλουμε, οπότε θα την επέλεγα. Όχι δεν είμαι φιλελεύθερος. Είμαι λογικός. Και ως εκ τούτου δεν περιμένω καμία μοναδική ιδεολογία να είναι η πανάκεια. Επιλέγω για κάθε ξεχωριστό πρόβλημα αυτή τη λύση που κρίνω καλύτερη.
Να ακολουθήσουμε τον δρόμο του καλού (Γρηγόρης the paladin)!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή