Εδώ και χρόνια νοιώθω την ανάγκη να εξωτερικεύσω ορισμένες σκέψεις και απόψεις μου, συνήθως, γιατί με πνιγούν. Κάποιος μου είπε ότι "τόσο πολύ που σκέφτεσαι κάποτε θα εκραγεί ο εγκέφαλός σου". Λίγο αργά -αλλά καλύτερα από το ποτέ- έκανα το πρώτο βήμα να τις εκφράσω. Καλώς ήρθατε στο ιστολόγιό μου!
Γιατί "Απόψεις";
Οι αγγλόφωνοι λένε κάτι σχετικό με τις απόψεις: "opinions are like assholes, everybody's got one" (=Οι απόψεις είναι σαν τις κ---τρυπίδες, όλοι έχουν κι από μία"). Όταν το πρωτάκουσα, αρχικά γέλασα, αλλά όταν το σκέφτηκα περισσότερο, κάτι δε μου κολλούσε. Εγώ έχω πολλές απόψεις (αλλά ευτυχώς έχω μόνο μία από το άλλο), εξού και το "gotmorethanone' (=got more that one=έχω περισσότερες από μία) εξού και το όνομα "i.e. opinion" (=δηλαδή άποψη)... Και δυστυχώς για εσάς, θα τις διαβάσετε (ΟΚ, αν δε θέλετε δεν τις διαβάζετε).
Οι απόψεις μου βασίζονται στην λογική.
Όλοι μιλάνε για την κοινή λογική, ομοίως θα έχετε ακούσει ότι η κοινή λογική δεν είναι και τόσο κοινή. Δεν το πιστεύω αυτό. Πιστεύω ότι όλοι έχουν τη λογική μέσα τους και είναι ικανοί κριτικής σκέψης. Όμως, τους είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσουν τη λογική, ίσως γιατί ο συναισθηματισμός τους μπλοκάρει, ίσως οι εμπειρίες τους δεν τους βοηθάν, ίσως γιατί ποτέ δεν την εξάσκησαν σοβαρά, ίσως για ένα σωρό άλλους λόγους. Παρακαλώ τους αναγνώστες να μη φοβηθούν να χρησιμοποιήσουν τη φαιά ουσία τους.
Περιμένω αποτέλεσμα;
Αυτό που σίγουρα δεν περιμένω είναι κάποιος να πειστεί εύκολα από λογικά επιχειρήματα απλά διαβάζοντας κάτι, ενώ είναι αρνητικά προσκείμενος σε αυτό που υποστηρίζουν τα επιχειρήματα. Γιατί; Γιατί είναι δύσκολο κάποιος να σκεφτεί με τόσο ανοικτό μυαλό. Οι απόψεις και οι εμπειρίες του φωνάζουν μέσα του εκείνη τη στιγμή και για αυτές δεν έχει κανένα λογικό επιχείρημα για αντίλογο. Ο συγγραφέας δεν μπορεί να ξέρει τι θα σκεφτούν οι αναγνώστες του. Το μόνο που μπορεί να ελπίζει είναι ότι θα τον διαβάσουν και θα σχολιάσουν όσο καλοπροαίρετα έγραψε κι ο συγγραφέας.
Μόνο "Απόψεις";
Όχι, θα σχολιάζω κιόλας. Όλα αυτά που σκέφτηκα να σχολιάσω, να αναμεταδώσω, να κριτικάρω τόσο καιρό και χάθηκαν στη λήθη (ξεχνάω τις σκέψεις μου εύκολα, δεν ξέρω αν είναι προσόν ή όχι), ευελπιστώ ότι θα κρύβονται πλέον στο ιστολόγιό μου.
"Γιατί να το διαβάσω;"
Ειλικρινά, δεν μπορώ να σας πω. Ίσως γιατί είστε φίλος μου (αλλά αν το διαβάσετε μόνο για αυτό, ως αγγαρεία, φίλοι είμαστε, μη το κάνετε, δε θα με πειράξει), ίσως γιατί σας αρέσει η λογική και η συζήτηση (είπαμε θέλω σχόλια), ίσως γιατί θα βρείτε σκέψεις που δεν είχατε σκεφτεί έως τώρα, ίσως γιατί θα δείτε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης, ίσως ... Αλήθεια, πείτε μου, γιατί;
