Τοπικισμός: Πως να θέλουμε να είμαστε Ευρωπαίοι, όταν δεν είμαστε Έλληνες

Δύο φετινά γεγονότα.

Πρώτο λιμάνι στο Τυμπάκι στο νότο του Ηρακλείου Κρήτης. Είχαν πάει εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ και μιλούσαν με κατοίκους της περιοχής. Κάτοικος της περιοχής που διαφωνούσε με τους εκπροσώπους ανέφερε ότι δε θα μου πουν άλλοι τι θα γίνει στην περιοχή μου.

Δεύτερο στην επένδυση χρυσού στη Χαλκιδική. Διάβασα σε κάποιο κείμενο: " Ποιους επηρεάζει αυτή η επένδυση? Τους κατοίκους της Χαλκιδικής. Να ψηφίσουν οι κάτοικοι τι θέλουν να γίνει και οι υπόλοιποι να βγάλουμε το σκασμό. Αν έχετε δίκιο και η πλειοψηφία των κατοίκων θέλει τα ορυχεία, να μείνουν. Αν όμως το αποτέλεσμα των εκλογών είναι εναντίων θα πρέπει να τα μαζέψουν και να φύγουν άμεσα. Δημοκρατία υποτίθεται δεν έχουμε? έτσι είναι ο μόνος τρόπος που λύνονται οι διαφορές σε μια δημοκρατία".

Μα είναι δυνατόν; Μιλάμε για επενδύσεις μεγάλου μεγέθους και είναι θέμα των κατοίκων μόνο; Σίγουρα η άποψή τους έχει ξεχωριστή βαρύτητα, όμως τέτοιες επενδύσεις επηρεάζουν το σύνολο της χώρας. Αν για παράδειγμα η εταιρία του χρυσού πτωχεύσει και φύγει αφήνοντας τεράστια οικολογικά προβλήματα, θα τα λύσουν μόνοι τους οι κάτοικοι της περιοχής; Δε θα ζητήσουν καμία επιπλέον βοήθεια από την πολιτεία; Ένα λιμάνι διαμεταγωγής εμπορευμάτων στο Τυμπάκι δε θα δύναται να επηρεάσει αρνητικά τον τουρισμό όλης την Νότιας Κρήτης; Ή είμαστε τόσο σίγουροι ότι οι καπετάνιοι από όλα τα πλοία που πηγαινοέρχονται  θα έχουν τη οικολογική ανησυχία να μη μολύνουν; Και αντίστοιχα, εάν ένα τέτοιο έργο φέρει μικρή ζημιά τοπικά σε σχέση με τα οφέλη πανελλαδικά, θα πρέπει να μπορεί να τη σταματήσει η τοπική κοινωνία. Ναι, πρέπει να παίρνει τη μερίδα του λέοντος από τα οφέλη, αλλά έως εκεί.

Πως είναι δυνατό να θέλουμε να είμαστε Ευρωπαίοι όταν δεν είμαστε καν Έλληνες; Όταν πρώτα προσδιορίζουμε τον εαυτό μας τοπικά με τέτοιο απόλυτο τρόπο;

Νέα και ανακοινώσεις με την νοοτροπία δημοσίου

Πρόσφατα μου ζήτησαν να αναρτήσω στο ιστότοπο τα αποτελέσματα για προσλήψεις 8μηνων συμβάσεων. Ο τίτλος που ζητήθηκε ήταν "Αποτελέσματα της ΣΟΧ 2/2013 (8μηνο καθαριότητας)". Αν αποσυνθέσουμε το τίτλο έχουμε καταλαβαίνουμε ότι αφορά "Αποτελέσματα", " της ΣΟΧ 2/2013" τι είναι αυτό και ως δευτερεύουσα διευκρίνηση "(8μηνο καθαριότητας)" με αυτό κατάλαβα. Όταν είπα γιατί να μην είναι το "ΣΟΧ 2/2013" στην παρένθεση μου απάντησε η υπάλληλος ότι αυτό είναι το σημαντικό το άλλο είναι για να καταλαβαίνει ο κόσμος. Με λίγα λόγια η ονομασία της εσωτερικής διαδικασίας του Δημοσίου, έχει περισσότερη σημασία.

Δεύτερο παράδειγμα (που ουσιαστικά εμφανίζονται πολύ συχνά, σίγουρα θα τα έχετε προσέξει κι εσείς). Οι προσκλήσεις εκδηλώσεων του Δήμου ξεκινάνε: "Ο Δήμαρχος κ. <Όνοματεπώνυμο> του Δήμου <ονομασία Δήμου> και ο αντιδήμαρχος κ. <Όνοματεπώνυμο> <τίτλος αντιδημάρχου> σας προσκαλούν ..." κι αυτό αν είμαστε τυχεροί και δε συμμετάσχει και κάποιος άλλος φορέας (π.χ. Δημοτικής Επιχείρηση), οπότε άντε κι άλλη λίστα με αυτά. Είναι δυνατόν να είναι πιο σημαντικά τα ονόματα και οι ιδιότητες από την ίδια την εκδήλωση; Δεν μπορεί να το υπογράφουν στο τέλος όλοι αυτοί; Η απάντηση είναι "έτσι θέλουν οι αιρετοί". Στην ερώτησή μου, γιατί μπαίνει πάντα η ονομασία του Δήμου - ειδικά όταν είναι στον ιστότοπο του Δήμου, η δημοσιογράφος του Δήμου απάντησε ότι στη σχολή έμαθαν ότι πρέπει να απαντάνε στο ποιος, που, πότε κλπ. Μα καλά, δεν είναι αυτονόητο όταν είναι στον ιστότοπο του Δήμου ότι όταν αναφέρεται ο Δήμαρχος και ο Δήμος; Μπορεί να είναι για εκδήλωση άλλου Δήμου;

Τέλος, σε πόσους ιστότοπους Δήμων βλέπετε στην αρχική σελίδα, φάτσα-κάρτα τη φωτογραφία τους Δημάρχου τους; Ας αλλάζει τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα το μήνυμα του Δημάρχου ώστε να δικαιολογείται. Έλεος! Βέβαια, πως θα αναγκάσουν τους επισκέπτες να δουν ποιος είναι ο Δήμαρχος, κάτι που στην εποχή της αναγνωρισιμότητας μετράει.

Θα μου πείτε βέβαια ότι δεν έφερα την αλλαγή, όλα εξακολουθούν να γίνονται όπως γινόντουσαν. Η μόνη μου πενιχρή (αν είναι) δικαιολογία είναι ότι μετά από κάποιο σημείο βαριέσαι να πρέπει να αποδεικνύεις ότι δεν είσαι ελέφαντας.