Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει κατώτερος μισθός, ο οποίος θα πρέπει να καλύπτει όλες τις βασικές ανάγκες ενός εργαζόμενου, προφανώς αυτές είναι διαφορετικές σε εποχές παχιών αγελάδων και σε περιόδους κρίσεων.
Υπάρχει η θεωρία ότι αν δεν έχεις κατώτατο μισθό, θα μειωθεί η ανεργία. Ως λογική είναι δεκτή, εφόσον όμως μειώνει την ανεργία σε επίπεδα σαφώς χαμηλά που επιτρέπουν τον οποιοδήποτε να βρει εύκολα μία νέα δουλειά. Αν δεν το εγγυούνται αυτό, τότε απλά η εκμετάλλευση των εργαζομένων και οι άθλιες συνθήκες εργασίας θα γίνουν ο κανόνας, Εξάλλου, η χαμηλή ανεργία δεν είναι αυτοσκοπός, δε σημαίνει ότι μόνο με χαμηλή ανεργία λύνονται προβλήματα. Τι απόδοση μπορεί να έχει ένας εργαζόμενος όταν δεν καλύπτονται οι βασικές ανάγκες του; Αν όλοι δουλεύουν και παίρνουν λιγότερα από όσα θέλουν να ζήσουν, απλά μεταθέτεις το πρόβλημα της ανεργίας (που θεωρητικά το έχεις λύσει) σε άλλο πρόβλημα άρα μηδέν στο πηλίκο.
Προσωπικά θεωρώ λύση σε περιόδους κρίσεων την ευελιξία στο μισθό, π.χ. (α) αν ο εργοδότης σου παρέχει στέγη και φαΐ, τότε θεωρητικά μπορεί να σε πληρώνει με λιγότερα χρήματα από τον κατώτατο, ή (β) αν έχει κέρδος η επιχείρηση, συμμετέχεις στο κέρδος (δηλ. η εργασία σου είναι και επένδυση).
Πάντως, οι δουλειές δε φτάνουν για όλους (παγκοσμίως) οπότε η λύση στην ανεργία είναι μικρότερα ωράρια, άδειες με αποδοχές για ανατροφή τέκνων, το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και άλλα παρόμοια.
Υπάρχει η θεωρία ότι αν δεν έχεις κατώτατο μισθό, θα μειωθεί η ανεργία. Ως λογική είναι δεκτή, εφόσον όμως μειώνει την ανεργία σε επίπεδα σαφώς χαμηλά που επιτρέπουν τον οποιοδήποτε να βρει εύκολα μία νέα δουλειά. Αν δεν το εγγυούνται αυτό, τότε απλά η εκμετάλλευση των εργαζομένων και οι άθλιες συνθήκες εργασίας θα γίνουν ο κανόνας, Εξάλλου, η χαμηλή ανεργία δεν είναι αυτοσκοπός, δε σημαίνει ότι μόνο με χαμηλή ανεργία λύνονται προβλήματα. Τι απόδοση μπορεί να έχει ένας εργαζόμενος όταν δεν καλύπτονται οι βασικές ανάγκες του; Αν όλοι δουλεύουν και παίρνουν λιγότερα από όσα θέλουν να ζήσουν, απλά μεταθέτεις το πρόβλημα της ανεργίας (που θεωρητικά το έχεις λύσει) σε άλλο πρόβλημα άρα μηδέν στο πηλίκο.
Προσωπικά θεωρώ λύση σε περιόδους κρίσεων την ευελιξία στο μισθό, π.χ. (α) αν ο εργοδότης σου παρέχει στέγη και φαΐ, τότε θεωρητικά μπορεί να σε πληρώνει με λιγότερα χρήματα από τον κατώτατο, ή (β) αν έχει κέρδος η επιχείρηση, συμμετέχεις στο κέρδος (δηλ. η εργασία σου είναι και επένδυση).
Πάντως, οι δουλειές δε φτάνουν για όλους (παγκοσμίως) οπότε η λύση στην ανεργία είναι μικρότερα ωράρια, άδειες με αποδοχές για ανατροφή τέκνων, το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και άλλα παρόμοια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου